Yes! onze VISA's zijn approved
We zijn weer een stap dichterbij!
Afgelopen week hebben wij ons VISA interview gehad bij het Amerikaans consulaat in Amsterdam. De dag begon vroeg en vol met spanning. Zo een interview gaat helaas niet heel makkelijk. Ten eerste kost het best veel, je moet voor elke aanvraag een "fee" betalen, en dat loopt aardig op. Daarnaast moest er ook flink wat papierwerk in orde worden gemaakt... Overal ontvangen ze graag een bewijs van en ze zijn vooral benieuwd naar je financiële achtergrond. Maar we hoorden om ons heen om gewoon kalm te blijven en vol zelfvertrouwen erheen te gaan. Nou zogezegd zo gedaan! Vol bepakt met alle papieren die we nodig hadden zaten we dan maandagochtend te wachten tot onze namen zouden worden omgeroepen. Het consulaat was erg druk toen wij er waren. Veel verschillende mensen in de wachtkamer. Van een jong meisje die een wereldreis ging maken tot een oudere mevrouw die geen Engels kon en luidkeels in het Spaans probeerde uit te leggen dat ze haar dochter wilde bezoeken. Zo grappig om te zien dat er zoveel verschillende verhalen waren met 1 doel: Amerika binnenkomen met een geldig visum. Maar wat ons het meest verraste was dat het interview niet plaats vond in een kamertje met tafel en stoel, maar in een loket, achter een raam! Het leek alsof we treinkaartjes aan het kopen waren... Tijdens het wachten probeerden wij elk mogelijk vraag goed voor te bereiden zodat we zelfverzekerd overkwamen. Na een uur wachten in spanning met CNN op de achtergrond hoorden wij dan eindelijk onze namen. "Helena Nadarasa and Michael de Jonge, LOKET 3". Onderweg naar het loket, pakten we onze papieren al voorbereidend vast, maar eenmaal bij het loket ging het anders dan verwacht.
So you guys are going to be preachers or what?
vroeg de meneer achter het raam op een cynische toon. Geen " Hi, How are you?" maar BAM meteen straight to the point. We keken elkaar beide aan en zeiden tegelijkertijd "Yeah maybe, who knows anything is possible!".Nou de meneer kon er wel om lachen en ging over naar stap 2: het afnemen van onze vingerafdrukken. In onze hoofden waren we alle antwoorden op de mogelijke vragen nog aan het afgaan, maar de een beetje knorrige meneer (ook wel begrijpelijk als je de hele dag vanuit een loket met mensen moet communiceren) vroeg ons alleen nog 1 vraag en opeens hoorden wij de woorden; "Well your VISA's are approved, you will receive your passports in 3 to 5 business days. Thank you, bye bye". Jammer dat er niemand was die een foto kon maken van onze gezichtsuitdrukking want we hebben er waarschijnlijk nog nooit zo geschocked uit gezien. Verbijsterd liepen we weg met nog alle papieren in onze handen.
Eenmaal buiten hebben we 5 minuten naar elkaar gestaard uit verwondering. We konden niet geloven dat het zo snel en makkelijk zou gaan. We hadden 100 vragen verwacht en stonden met een heel arsenaal aan papierwerk klaar. Maar het gesprek duurde letterlijk 3 minuten! Het is nu echt officieel! Vliegtickets zijn geboekt en onze VISA's zijn goedgekeurd! Wij kunnen echt naar Amerika gaan! We zijn weer 1 stap dichterbij alles! Maar we zijn bovenal echt zo dankbaar dat dit proces zo soepel verliep en dat we nu officieel het land in en uit mogen. Sinds de vorige blog liepen er veel stressvolle zaken door elkaar waardoor we het idee hadden dat we tegenslag na tegenslag hadden. Misschien dat we daarom ook zo goed voorbereid. Maar wat een mooie dag was het. Het voelde erg surreëel dat onze visa's op zo een manier goedgekeurd waren, maar toen dat eenmaal inzonk ervoeren wij echt dat we op het juiste pad zijn. Alsof God naar ons knipoogde en ons herinnerde dat Hij aan het roer staat en dat we gewoon mogen vertrouwen in Zijn plan. During good and bad times. We voelden ons zo gezegend en kijken enorm uit naar volgende stappen. Zo benieuwd naar nog meer wonderen en doorbraken!
Veel grote zaken zijn nu geregeld maar nog lang niet
alles. Binnenkort zullen we onze fundraiser starten en elke dag zijn we nog op huizenjacht. Maar ook hier vertrouwen we erop dat alles goed zal komen en dat we een
huisje zullen vinden die Petfriendly is. Want je leest het goed, Morgan the cat
gaat mee! De Jonge adventures includes all de Jonge family members! Haha!
En Morgan is echt een deel van ons gezinnetje. Na flink beraad, gebed en alle
opties te hebben overwogen was voor ons de enige echte uitkomst: dat hij mee
zou gaan. En dat gaan we dus dan ook doen. Hij is licht genoeg om met ons in de
cabine te vliegen dus: Morgan is flying coach ya'll!!!